www.fanieleni.fora.pl

Artur · Gość

Witaj Olu

Nie jestem ponurakiem, na nie jednym weselu grałem. Po pracy jestem muzykantem. Jak się bawić, nie musisz mnie uczyć.Również śpiewam i to drugim głosem.Jak mój ojciec. Też był muzykantem po godzinach pracy.
Jesteśmy muzykalną rodziną z dziada , pradziada. Mam trzy akordeony w domu,perkusję i organy. Moi synowie tez są muzykalni..

Artur

Gość

A to mamy artystę ..........GRATULACJE >>>>>> Smile

........

Artur · Gość

Już widzę ,że wszyscy na tym forum uznają mnie za ponuraka, nie zgadzam się z tą opinią. Jak muzykant może być ponurakiem?. Może na tym forum tylko rozważam. Kiedyś pewien "Kawał" ubrałem w wersy poetyckie.
Przedstawiam to państwu:

Gdyby nie te święte szaty

żonka nagle zaniemogła
a tu zima zaspy wielkie
oczy we mgle w dal spogląda
wołaj księdza to czym prędzej

skąd ci wezmę dzisiaj księdza
drogi wcale nieprzejezdne
nawet pies w domu się szwenda
cóż stworzenie temu winne

na kobietę nie ma rady
mnie kazała się przebierać
bym założył święte szaty
i ją rychło mam spowiadać

założyłem jej koszulę
nawet była z falbankami
ona mówi ksiądz ma stułę
taka długą z krzyżykami

na myśl przyszły kalesony
mam ja takie to z troczkami
idę z nimi już do żony
tak jak proboszcz jam przebrany

mam cię córko wyspowiadać
a ta do mnie że w kościele
to przez kratkę trzeba gadać
idź poszukaj bo już mdleję

wziąłem durszlak całkiem nowy
myślę teraz nic nie powie
i podchodzę już gotowy
aby spełnić chorej wolę

jak spojrzała na me szaty
tak zaczęła się spowiadać
tego Zenka to mam z swatem
nasza Jadźka to sąsiada

a ten Heniek zezowaty
to jest twój ten głupi cep
zważam na te święte szaty
bo durszlakiem dałbym w łeb

Autor: Artur

Artur · Gość

Proszę państwa, źle mnie oceniacie, starałem się mój charakter uwidocznić w wierszach. Żaden do państwa nie przemówił. Może ten mnie obroni
Poeci tak mają ,że dwa światy dźwigają. Któż uwierzy poecie,Kto wie , co on plecie.

Nasza Gietrzwałdzka

Jest takie miejsce na naszej Warmii
które od wieków jest z cudów znane
oraz licznymi objawieniami
pielgrzymi ciągną całym kurhanem

na wielkim klonie tuż przy kościele
w wielkiej jasności na żółtym krześle
siedziała pani a przy niej anioł
w złotej sukience pięknej niebiańskiej

ślicznie ukłonił się naszej pani
gdy tylko zstąpił z jasnego nieba
cud ten widziały dzieci z komunii
i poleciały prosto do księdza

dzieciom mówiła jam jest Maryja
niepokalane moje poczęcie
różaniec mówić im nakazała
aby słuchały mszy przenajświętszej

w dniu jej urodzin błogosławiła
tutaj pobliskie małe źródełko
liczni pielgrzymi byli świadkami
niezwykłych zjawisk i dziwnych dźwięków

wtedy też Polska była w niewoli
Gietrzwałd stał się słynnym wszystkim narodom
a Warmię naszą Prusy gnoili
germanizacja kulturkampfu

już od czterystu lat przybywają
tutaj pielgrzymi z całego świata
liczni pątnicy bo obiecała
wiele uzdrowień gdy jest modlitwa

a w miejscu cudów widać tablice
to fundatorzy są sanktuarium
Marii i Lecha także Kwaśniewskich
a kto nie wierzy niech tu przybędzie

Autor :Artur

Artur · Gość

Może już dość tematów zastępczych,pora pisać o życiu, nas.

Echo sensu

Może już dość podróży w nieznane
za horyzont
nie w gwiazdach rozstrzyga się los

ty i ja w zgiełku miasta
do niego należę
na oścież otwieram okno
dni pochód
w sezony lśniący

zaplątany w czyjś taniec
nieuchronnie jak wrzesień
zna żelazną konieczność
w pamięci o niej kołysze się waga

skąd we mnie ta pewność

Autor: Artur

Artur · Gość

Żegnam państwa, jutro mam gości z Pomorza, dokładniej siostrę i szwagra,więc chcę być wypoczęty na tą wizytę. Nie będę już państwu marudził dzisiaj,
Żegnam Co złego , to nie ja.

Eleni nasza

A gdyby czasem mi się przyśniło
Nasza Eleni odwiedza lasy
Buki i dęby staną pochyło
Oddając hołdy gwiazdy wszech czasy

My nie szukamy gwiazdy z zaświatów
Lecz z naszej ziemi tu urodzonej
Ona rozumie to bez grymasów
Zna społeczeństwo w Polsce rodzone

Autor: Artur

Artur · Gość

Nic tu po mnie, drodzy fani Eleni. Nie mam z kim porozmawiać. Kiedy dzieci opuściły dom, zostaliśmy sami. Trzeba się do tego przyzwyczaić.

Próba końca

umierają widoki niedawnego wczoraj
w kręgach wątłego światła
tańczą komary i ćmy

kiedy jedno światełko gaśnie
zapalmy drugie
i tak w nieskończoność

moja wyobraźnia jest jak była

choć więcej w niej samotności

Autor:Artur

Artur · Gość

To na pożegnanie moi mili niemy Fani Eleni. Czas żagle podnieść i płynąć dalej.Nie ja pierwszy i nie ostatni, ze kiedyś pisklęta . dziś jako dorosłe ptaki opuszczają gniazda z gniazda. Takie jest życie. Czas na spełnianie marzeń.

Bezlitosny czas

przeżyte życie sztormy wśród fal
koniec jesieni się naszej zbliża
jak bezlitosny dla nas to czas
gdy swe milowe kroki odmierza

a przecież były głębokie wody
czasem to z wiatrem albo pod wiatr
nasz okręt płynął choć w niepogody
bo nie był jeszcze tak stary wrak

gdy na mieliźnie siadła starucha
jakby się życie nagle urwało
flauta nic w żagle dzisiaj nie dmucha
a za horyzont nas przecież gnało

znów stoję w miejscu u punktu wyjścia
i wciąż ta cisza co tak przeraża
czeka nas przecież tu wegetacja
podnoszę żagle niech mgła opada

Autor: Artur

Ola

Żegnasz się już któryś raz , może to ostatni . Wiersze okropne , to horror .Pożegnaj się z nimi , może wtedy uśmiech zawita na twojej ponurej twarzy

Ola

Artur · Gość

Ola napisała:

„Żegnasz się już któryś raz , może to ostatni . Wiersze okropne , to horror .Pożegnaj się z nimi , może wtedy uśmiech zawita na twojej ponurej twarzy”

Albo Olu Jesteś młodą niedoświadczoną osobą albo gęsią ,” bez mózgu.”
Ile razy Eleni śpiewa piosenkę Pt: „Do widzenia”? Poeci też tak mają, potem wracają.
Wiesz, kiedyś miałem kontrolę, która zarzucała mi uchybienia niezgodne z planem ,wykonanie przychodów i kosztów. Na wszystko miałem papiery tj. wnioski o przekroczenie kosztów, wnioski o przełożenie części sprzedaży na przyszły rok, ku temu stosowne wyjaśnienia i umotywowanie . Wiesz, co z tej kontroli dostałem?. Oczywiście piątkę.
Jeśli chodzi o moje wiersze, opisuje życie, nawet nie wiesz o czym piszę, za mała Jesteś, by to zrozumieć. Trzeba najpierw przeżyć szmat życia, żeby zrozumieć sens istnienia. Zastanowić się nad nim, sensem życia, chwilach beztroskich, kiedy chcieliśmy góry przenosić całe i nad jesienią życia. Piszę też o pięknej przyrodzie ,co nas otacza o ludzkich radościach i cierpieniach.

Ciebie zapewne żegnam na zawsze. Nie mam o czym z Tobą rozmawiać.

Artur

Ola

Panie Arturze , ktoś tu jest bez "mózgu" ale to na pewno nie ja , Nawet nie jest Pan mnie w stanie obrazić .

Artur · Gość

No pewnie,że niemyślącego nie sposób obrazić. Oceniłaś się sama trafnie.
Chyba zaczynasz ogarniać myśli. Skup się, może dalej coś mądrego napiszesz. Uda Ci się, tylko wytężaj mózgowe komórki. Widzę,że połowa z nich nie pracuje.

Artur

Gość

Nie wiem skąd tyle jadu u Pana , nie tylko w dyskusji , ale też w Pana wierszach . Na tym kończę dyskusje z Panem .

Ola

Artur · Gość

No cóż Olu, prawda w oczy kole. Nie mam jadu w sobie. Za dużo życia przeżyłem. Szkoda mi minionych lat, lecz nic na to nie poradzę.Człowiek każdy się rodzi, dorasta, gna przez życie , nie zastanawia się nad sensem istnienia. Trzeba dojść do pewnego wieku aby się zatrzymać. Zastanowić się, co najbardziej w życiu się liczy.

Pozdrawiam i Życzę dobrej nocy.

Artur.

Artur · Gość

Jeśli jakichkolwiek fanów Eleni obraziłem, to przepraszam, nie było to moim zamiarem. Albo się broniłem albo nie doczytałem tekstu.
Wybaczcie staremu człowiekowi, do tego wzrok nadwyrężony od cyferek i komputera mam już dawno. Może i charakter mam, agresywny.
Jednym słowem, wybaczcie mi te uchybienia.

Życzę wszystkiego najlepszego fanom Eleni
"Do widzenia" Jak śpiewa Eleni
Artur[/code]